aslında hayatınız boyunca mutlaka bir defa görmüş olduğunuz insanlardır. müsterih olunuz, olayı ikinci sınıf korku filmine döndürmenize gerek yok. açıklaması çok basit.
beyniniz (tabi varsa) iki bölümden oluşur. fiziki olarak düşünmeyin, algısal yapı olarak konumlandırın. bilinçaltı ve bilinçüstünüz. bu iki kavramı en iyi somutlaştıran anoloji buzdağı görselidir.
n
————— ufuk çizgisi
vvvvv
vvvv
vv
v
yukarıda gördüğünüz gibi n bilinçüstünüzü yani farkında olarak anlamlandırdığınız her şeyi tanımlıyor. ufuk çizgisini ise deniz olarak düşünebilirsiniz. ufuk çizgisinin altında ise buzdağının asıl büyük kısmı bulunuyor. oradaki v ler ise bilinaltınızın bilinçüstünüze oranla ne kadar daha büyük olduğunun bir göstergesi. farkında olmadan, beyninizin size çaktırmadan depoladığı tüm olaylar, görseller, yaşantılar orada bulunuyor.
siz farketmeseniz de gün içinde binlerce insan suratı görüyorsunuz. beyniniz bu suratların sahipleri ile etkileşim içine girmeyeceği için ‘kısa süreli belleğinizde’ iki saniye kadar bu görüntüleri tutuyor ve siliyor.
işte olay burada başlıyor, aslında silmiyor. anısal bellekte biriktirmeye başlıyor fakat o kadar önemsiz ve fazla sayıda ki siz bunları düşünmeye başladığınızda sizin için o görüntüleri geri getirmeye çalışıyor. bozuyor, birbirine karıştırıyor ve bu eylemler insan beyni uykuda iken bilinçaltı işbirliği ile rüyalarınızda anlamsız şekilde yer buluyor.
insanın rüya görme serüveni aşağı yukarı zaten budur. bir beyin hatası, çok fazla çalıştığı için yorulan bir işçinin anlamsız sakarlıkları, kazaları gibi düşünün.
rüyaların tersi de çıkmaz, rüyalar gerçek de değildir, hiçbir olayı da önceden haber vermez. beyin saçma bir senaryo yaratır, günün yorgunluğunu attığı sırada birkaç temizleme yapar, siz de bunu saçma bir senaryo ile hatırlamaya çalışırsınız.
