beni siktiret benden ne tavsiye alınır, ne bana bir tavsiye verilir de.. sanki yazmam gerekiyormuş gibi hissettim.
bundan 10 sene evvel, lisede çok samimi olduğumuz ve neredeyse 6-7 yıldır(yani liseden sonra) ne görüştüğümüz-konuştuğumuz ne bir yerde denk geldiğimiz, fakat zamanında birbirimize kardeşim dediğimiz, annesi benim için benim anne, keza benim annem-babam onun için anne baba olan biriyle rastgele ilk defa aynı şehirde denk geldik.
bu bahsettiğim diyalog -yani arkadaşlık,kardeşlik- adını ne koyarsan koy, hayatımda yediğim tek dost kazığıdır. ve ibreti emsal teşkil etsin diye söylüyorum bunları.
yani ergen bilaaderim, bu bahsettiğim şey öyle yakın bir şeydi ki, öyle candan, öyle içten, öyle karşılıksız.. dost yani bilirsin. arkadaş. kardeş. birader. tekrar ve tekrar adını ne koyarsan koy..
birden ve sebepsizce bir hiç olup bitti. bak ben 80 tane kadın terkettim. hadi 80 abarttım. 30 rahat.
bak beni 50 tane kadın terketti. hadi sana 50 de abartı. 20 diyelim. hiç biri bir dostu, arkadaşı, sırdaşı kaybetmek kadar koymadı.
bu gün bir kere daha anladım bunu.
fakat bu gün şunu da çok iyi anladım. bu gün denk geldiğimizde benim yanımda yine 8-10 yıllık hatta 15 yıllık arkdaşlarım, dostlarım, sırdaşlarım varken onun yanındakiler belki onun 3-4 senelik arkadaşlarıydı. belki 1-2.
yaaani biladerim.
uzun lafın kısası. bu gün dost,sırdaş, kardeş, belki abi, abla, sevgili dediklerin yarın sana düşman gözlerle baktığında, hatta senden rahatsız olup bulunduğu yeri göz göze dahi gelmemek için terketmeye çalıştığında şaşırma.
ve sen biladerim, yanında tutacağın adamları vefa nedir bilenlerden seç.
hadi eyw. öpüyom çok.
biz de geçtik o yollardan. sizinkinin sekiz kat tehlikelilerinden. çetrefillilerinden.
bu bahsettiğim şeyi anlayabildiğinde ancak nasıl hissettirdiğini kavrayabilirsin. hiç yaşama bunu diye söylüyorum. belki anladın belki anlamadın. sana yapabileceğim benim, bu.
