saklambaç oynardık düzenli. özellikle geceleri. manyağın biri gece diye dümdüz yola yatardı. birisi anneannemin çatısına çıkıp çekirdek yerdi. birisi incir ağacına çıkardı. ebe kim ise canı çıkardı.
alman diye tabir ettiğimiz bir oyun vardı. topu sektirip sektirip kalecinin üstüne abanıyorsun. bizimkiler kale diye kullandığımız durağın üzerindeki çiviye vurdurup topu patlatmaya çalışırdı.
lojmanlarda oturuyorduk. hepimize sapan yaptırmıştı kenan albay. bell bir mesafeye şişeleri koyup nişan alırdık. her defasında bir puşt çıkar, aramızdan birisine sıkar ve kavgaya sebep olurdu. (öncüsü benim çaktırmayın.)
boncuklu tabancalarla mutlaka bir birimize sıkardık. cansız varlık nişan aldığımızı hatırlamam.
