ben bu cocuktum efendim. sülalemiz öyle büyük bir sülale olmamasından ve gittiğimiz akrabalarında para vermemelerinden dolayı hiçbi zaman doğru düzgün bayram harclığım olmamıştır...
oysa gidilen yerlere ne umutlarla gidilir. tam misafirlikten kalkıcakken ev sahibi diger odaya yönelir. aha dersin para almaya gidiyor. o heycanla düşünülür ''acaba hemen alsam mı uzattıgı parayı?'' , ''ya da almiyim ilk cekim biraz kendimi''
bikac saniye içinde neler gecer o an akıldan...
ama ev sahibi ya şekerle ya da aldığı ufacık bişeyle geri döner.
bu bayramda yok harclık filan... bayram gelmiş neyimee...
