Az önce bir yazıda ölümünün ne şekilde olduğunu, insan denen varlığın ne kadar zalim olabileceğini boğazım düğüm, gözlerim nemli okuduğum cesur yürek.
Zalimin zulmü arttıkça ömrü de kısalıyor, Yezid'in gebermesinden de bunu anladım.
Her şeyin bir bedeli var, onurlu dik duruşun da bedeli zalimce öldürülmek olmuş.
Ne diyeyim, artık insanlar bu vahşiliği bırakıp gerçek insan olma erdemine erişirler dilerim. Artık insan da neyse bilemedim.
Artık aşure benim için çocukluğumdaki neşeli anlamını yitirdi. :((
Zalimi besleyen cehalet bir damla suyu, bir lokmayı esigetiyorsa o insan zavallıdan başka nedir ki.
Kahrolsun cehalet. Yiğidin hakkını da ancak bir cahil ve zalim yiyebilir zaten.
Yiğitlerin ruhu şad olsun.
