Eski ben;dertsiz,neşeli ,çocuksu... bir çiçeğe bakarken,bir karıncayı saatlerce izlerken gülümseyen beni özledim.öldürüldü cesetleştirildi ruhum.eski oturduğumuz sitemi,en çokta eski samimi arkadaşlıklarımı özledim.ne zaman kirletildiyse ruhlarımız bunun adını olgunluk diye adlandırdılar eski beni özledim hemde tarifsiz olan en derin duygularla özledim be.geri o yılları getirebilecek kimse yok gelse bile ben o kadar güçlü değilim en azından güçlü hissedemiyorum.geri verebilir misin bana o güzel yılları o kadar çok gülebilir miyim yine insanoğlu?
