insan garip bir yaratık. kelime anlamının 'unutan' olduğuna dair bir yargı mevcut. benim yaşadıklarımsa unutandan çok, 'alışan' olduğumuzu gösteriyor. alışmak unutmaktan daha tiksindirici bir özellik oysa. alışmak bir tür atalet. her alışkanlık biraz daha rahatlatıyor hayatı çünkü. rahatlamaksa çok da bu dünyadan bir duygu değil. rahat bir nefes almak, huzurla uyumak benim gibi ahmaklar için en büyük hata.
korkutucu bir şey alışmak. rutine alışmak, hayatın koşuşturmacasına alışmak ect. belki de en büyük ve en güvenilir yol ölmek için. içimizdeki güzel ruhu kaybetmek için.
önyargılar, kesin yargılar, kestirip atmalarsa alışkanlıkların outputları. hayat newton fiziğiyle açıklanmaz bir halde, peki ya einstein nerede? artık kuantum diye bir şeye yakınsadık hayatı. tüm renkler bizimle, görebilene!
