Kocanı henüz 27 yaşında gencecik bir kadınken kaybettin. En küçük oğlun karnında, ikisi yanında. Radyodan duyulan ses Çanakkale'de nara burnu açıklarında batan denizaltıdan 5 kişi hariç kimsenin kurtarılamadığını söylerken ne hissettin? Gözlerindeki yeşilin tonunu 85 yaşındayken hala hatırladığın o adam arkasında gözleri o yeşilin aynı tonu üç erkek çocuk bırakarak gitti. Sen 27 yaşından 85 yaşına kadar evlenmeyi bir kere bile aklından geçirmedin. Kocanın öz kardeşi evlenmek istedi seninle, sen reddettin diye kocandan kalan maaşa bile el koydular. Ama sen o en yiğit erkeklere taş çıkartan yüreğinle dimdik durdun hayata. Hakkını geri aldın, üç çocuğunu bir kere yanlış yola sapmalarına izin vermeden büyüttün. Onları adam ettin, evlendirdin, sonra birini kaybettin. O da kocan gibi ellerinden bir anda kayıp gitti. Tabutunu omuzladılar arkasından "kolum kanadım kırıldı." Diye ağladın aylarca. Aradan beş sene geçti bu defa omuzlarda sen vardın. Oğlunun yanında sen çok mutlusun eminim ama biz sizsiz çok mutsuzuz pamuğum.
