kendimiz için yaşadığımızı düşünürüz hep.
aslında hep bir başkası için yaşıyoruz. giyinmemizi, davranışlarımızı, yediklerimiz, içtiklerimiz kısaca ne yapıyorsak hep ikinci gözler için yapıyoruz.
doğduk,büyüdük, öleceğiz hâlâ başkaları için yaşamaya devam edicez.
