eve girip anneyle şakalaşıp,üstünü değiştirip,ardından buzdolabına atıştırmalık bişeyler var mı diye bakıp,bilgisayarı açıp tam oturacakken babanın telefona bıraktığı çağrıyla kendine gelmek."noluyo lan?ne alaka? ne diye çağrı yapıyo bu adam?" derken bi anda hatırlamak babanın kapıda beklediğini,kapıya kadar kendisinin sizde kalan poşetini almak için beraberinizde geldiğini.
baba lan. bildiğin baba. unuttum koskoca adamı kapının önünde.
suratı gülmekten kıpkırmızı olmuş bişeklde balkona çıkan kızını görünce baba daha da dellendi tabi.poşeti de tam suratına denk getirdik anasını satim.
hikayenin devamını da fazla deşmeyelim artıkın.
