dünya kime kalmıştır ki. bir kaçtane çapulcuya mı. yoksa yüreği mangal yeri gibi olan delikanlı insanlara mı.
hayır! pes etmez iyi insanlar.kıyamet in koptuğunu görse elindeki fidan ı dikmeye devam eder. iyi olmak masfarlı değildir belki zor da değildir ama birazcık zahmetli olabilir. yaşımız kaç şimdi. ne yaptık ki . kimsenin bilmesini istemdiğimiz kötü işlerin yanında kimsenin bilmesini istemediğimiz kaç tane iyi hareketlerimiz oldu ki..
hayır! dünya bir kaç tane çapulcuya kalmadı. iyi insanlarda yaşıyor bu dünyada ve bu dünya o iyi insanların. ağlayan adama gülerek göz kırpıp tüm sıkıntıları karanlıkta boğan insanların.
yıldızlar gecenin değildir
Ceylanları vurulmuş dağlardan
Bir tutam kekik getireceğim size
Bir avuç kan.
Bir selvi gibi dikilip önünüze
Ölümü hatırlatacağım durmadan.
Keklik zindanı gözlerinize
Mil çekip
içinize bükeceğim bütün yolları.
Hangi yola çıkarsanız çıkın
Hep kendinize döneceksiniz
Siz
- Ey bu şehrin karanlık sokaklarında
Kaf dağını arayan kervanın
Sefil yolcuları-
Boşluğa giden hayatların
Ayaklarına prangalar vuracağım
Ellerine zincir.
Dağ yellerini doldurup göğsüme
Haykıracağım:
- Yıldızlar gecenin değildir.
Karanlıktır,köhnedir dünya
Bir yolcusunuzdur siz...
Bunu size nasıl anlatsam
Hani yüzünüz görünmez ya kirli sularda
Sırı dökülmüş aynalarda
Hani silik
Hani paramparça...
Boynu bükük çiçekler getireceğim size
Koparılmış Dicle'nin, Sakarya'nın kıyısından
Yüreğimin tam ortasından
Taşıp gelen bir sesle
"Ağlayın",diyeceğim
Ağlayın
Ey analardan şefkat
Çöllerden merhamet emmiş çocuklar
Ağlayın
Ve göz yaşlarınızla sulayın
Kuytularda kuruyan çiçekleri.
Bir Yunus Sabahı çalacağım
Bütün kapıları bir bir
Kırmızı bir şal gibi örteceğim şafakları
Çıplak omuzlarına
Ve sarhoş gecelerine şehrin.
Minareleri dayayıp şakağına
Uyandıracağım kirli uykulardan:
- Çıkın koynundan karanlığın
Geceyi bu kadar sevmeyin
Yıldızlar gecenin değildir.
