Zaman eninde sonunda yapayalnız olduğunu öğretir aslında. Geldiğin şekilde gideceksin bu dünyadan sıfır bakiye ile.
Doğaya aitsin ayrıca. Her ne kadar en güzel evleri arabaları da alsan kendine mağarada yaşayan ateşi bulan insanlar kadar da ilkelsin aslında. Nihayetinde bir tür hayvansın. Biraz hayallerin fikirlerin var tek fark bu işte. Bir noktasın evrende ve bir hiç. Biyolojik döngünün sadece bir halkası. Allah istese dünyayı, seni kusursuz ve mükemmel bir iyilikte yaratırdı. Ama evrene ve sana bir son biçti. Eninde sonunda ait olduğun yere döneceksin. Her şeyin bir sonu var. Acılarının da mutluluklarının da.
Yalnız bir de sırrımız var ki hiçbir zaman oraya gitmeden bu tünelin ucunda ne olduğunu göremeyeceksin.
Başına gelen her şey, yaşadığın bu hayat, biyolojik döngü ve bu muhteşemlik sadece bir tesadüf mü... Bir gündüzün yanında neden bir gece, bir iyiliğin yanında bir kötülük, bir mucize yanında bir talihsizlik ve insanın içinde neden sonsuz yaşama arzusu var...
