çok özlüyorum dostlar. canım yanıyor, şu an bedenimi ateşe verseler, bu acının yanında hiç kalır. dayanamıyorum günlerdir duygusal bir müzikle durmadan ağlıyorum. başka ne yapabilirim ki? duvarlar üstüme üstüme geliyor, unutamıyorum. psikolojikman yerlerdeyim. tamamen kendimi saldım. kendimi de düşünmemeye başladım. ne yapsam bilmiyorum, sonunda kendi canıma kıyıcam o olacak. yaşamak istemiyorum artık onsuz.
bazı insanlara, aşk acısı çekmemiş masum insanlara bu yazdıklarım saçma gelebilir. ama asla öyle değil. bi anda insanın hayatının nasıl boktan olduğunu gösteren bir yazıdır.
