Okulumu ozluyorum sozluk. Lisemın veya universitemın ıyı kotu guzel gectıgını dusunuyorum. Oradakı yasıtlarım ıle bırlıkte bulunmayı, aynı psıkolojıye sahıp olmayı ozleyebılıyorum. Zamanında ogretmenlerı bıraz kızdırsakta aklıma geldıgınde gulumsuyorum zıhnımde. Deli dolu, canlı zamanlardı. Sımdı sadece iş hayatı var, her gunum rutin. Yasıtlarım pek yok. Yasıt arkadaslarımsa calısıyor ve onlarla eskısı gıbı gorusemıyorum. Okulun bıtmıs olması ıle bır bosluk geldı ve aidiyet duygusunu kaybetmıs bulunmaktayım. Bunu buldugumda kendımı de bulacagımı dusunuyorum. Sans dıleyın.
