4. Murad'ın sıkı takip ettiği kişilerin başında çok fazla müridi olan Şeyhler gelirdi. Bunların ilerde "devlet düşmanlığı" yapacağını düşünür, önlemini alırdı. Bağdat Seferi sırasında Diyarbekir'e gelip çok fazla müridi olduğunu öğrendiği Urmiye Şeyhi de bunlardan biri idi. Asıl adı Şeyh Mahmud olan bu kişinin Acem'den Anadolu'dan ve Arabistan'dan müritleri gelip giderdi. Buna göre bu Şeyhinde Sakarya Şeyhi gibi huruç edip Şah ismail gibi Anadolu'da şeyhlikten şahlığa geçme potansiyeli vardı. Bunun üzerine 4. Murad "Bir fitne hudus etmezden evvel Anın ahirete gitmesi makuldür" dedi ve Asesbaşı, bazı şahitler ve Cellat Kara Ali'yi şeyhin yanına göndererek hemen oracıkta işinin bitirilmesini ferman buyurdu.