Aynı zamanda kendini seven insandır. Bana öyle geliyor ki insanın kendisiyle ilgilenmesi, kendisini incelemesi kadar soylu bir eylem yoktur. Bunun için nitelikli bir yalnızlığa ihtiyaç vardır. Ne kadar doğrudur bilemem; fakat ben kendini sevmenin yalnızlıktan geçtiğini ve bunun sonucunda insanın başkalarını sevebileceğini düşünüyorum. Şu lezzetli dizeleri de şöyle bırakıyorum:
Ey gövdede çiçeklenen zaman
Kendini sevmeden kimseyi sevemezmiş insan.
