Rüyamda göl kenarinda etrafi yeşillik ve büyük bir bahçesi olan kocaman bir evde kaliyorum.
üç tane çocuğum var. O kadar yaramazlar ki, evde fir dönüyorlar.
Kendi cocuklarimdan hariç, bir sürü cocuk ve kalabalik var...
Ev gel geç hanı gibi. Kimin gelip gittigi belirsiz.
Bu arada nihat dogan geliyor misafirlige(ne alakaysa hiç sevmem kendisini).
Yol yorgunu oldugunu söylüyor ve kendisine yer yatagi yapiyorum dinlenmesi icin.
Ama coluk cocuk, kalabalik tabi uyuyamiyor. Cocuklar tepesinde felan yatakta boğusuyorlar.
Adam hep yatakta hiç çikmiyor.
Büyuk oglum ocağa makarna suyu koyuyor, evin kedisi suya duşüp yaniyor.
Cocuk almis kediyi çöpe atmış, kedi can çekişiyor.
Kediyi alip göl kenarina gomüyoruz.
Eve geliyorum nihat dogan yine yatakta cocuklarla, o kadar ilgili ve sabirli ki..ama hala yorgun.
Ben mutfaga gidiyorum hep, iş güçle meşkulum.
Salona giriyorum nihat doganin kucağında masmavi gozleri olan sarişin bir bebek. O kadar guzel ki.
çocuk güya ikimizden. Ben hiç o yataga girmedim, nihat dogan hiç o yataktan çıkmadi nasil olduysa artik..
Ruya işte olmuş.
Nihat dogan "bak ayni ben" diyor. Bende gülümseyerek "evet" diyorum.
Adam esmer, çocuk şarişin mavi göz...
Neyse ben mutfakta ugrasiyorum yine gelen giden kalabalik, yine bakiyorum nihat'in kucagında bir sarisin mavi gözlü bebek daha.
Diger cocuk büyümüş yaninda, benim kendi coçuklarim etrafinda...
Buda böyle bir rüyaydi...
