kıştan ilkbahara, yazdan da sonbahara geçişleri severim. hava hafif serin, bilmediğin bir anda yağmurlu ama hayattan soğutmayacak derecede güzel olduğu vakit, yürümeyi de severim. şimdi buradan çıkıp; etiler, hisarüstü oradan da sahile inip uzunca yürümek isterdim. tabii hava şartları bahsettiğim gibi olsaydı. tüm bunlar birleşince de aklıma şu şiir geliyor.
“seni görünce dünyayı dolaşıyor insan sanki
hani Etiler'den Hisar'a insek bile
bir küçük yaşındasın, boyanmış taranmışsın
çok yaşında her zamanki çocuksun gene
ben seni uzun bir yolda yürürken görmedim ki hiç.”
