Çok özel bir kadın benim için, çok çok farklı seviyorum kendisini.
Gözleri, kaşları, burnu, gülüşü, konuşma tarzı tıpa tıp rahmetli annem. Yani bu kadar mı benzer birbirine iki insan, kopya gibi.
Yıllar evvel kurtlar vadisinde görmüştüm güven hoknayı ilk kez. Hattâ o dönem anneme de göstermiştim ve o da şaşırmıştı. Ne zaman denk gelsek ''çıktı ikizin anne'' diyordum.
Hani günün birinde yolda birisi aniden kendisine sarılır, yanaklarını ve ellerini öperse telaşlanmasın sakın, kesin benimdir o. çevresinden birileri olur da buraları okursa haber versin kendisine.
