tüm dünya dilleri incelendiği taktirde, bu dillerin tüm çeşitliliklerine ve farklılıklarına rağmen anne kelimesinin karşılığı mama'dır. Uzak doğuda (çin, japonya, kore, vb) ve avrupada ve diğer batı ülkelerinde bile en belirgin ortak kelime mama'dır. Belki de bunun nedeni, bebeklerin ilk öğrendikleri ve kolayca çıkarabildikleri sesin mama olmasıdır. Gelgelelim ülkemiz türkiye'ye. Evet biz de mama kelimesini kullanıyoruz ama tek bir farkla; bebek yemeği anlamında.
Burdan şu anlam çıkarılabilir. Yetiştirilme şekli olarak diğer tüm dünyanın aksine, türklerin ilk aklına gelen şey, en çok ihtiyaçları olan şey, boğazdır. Annemin, ben küçükken zorla yemek yedirmesini şimdi daha iyi anlıyorum. Aslında ben annemi yanımda istediğimde çıkarabildiğim tek sesle onu çağırıyorken*, o hep beni yanlış anlayıp, sürekli boğazıma birşeyler tıkıştırıyordu.
Tamam anne bak yanlış anlama beni. Şu an sahip olduğum devasa göbeği, bıldır bıldır gıdık bolgemi ve diğer çakma kas denilecek yağlı bölgelerim için seni suçlamıyorum ama neden böyle bir alt yapıya olanak sağladın.
