En yakınındaki insan dahi seni anlamıyorken, kimle ne derdini paylaşabilirsin ki.
bazen sorunlar oyle bir hal alır ki, "anlatsam ne olacak, değişen birşey olmayacak."
günler gelip geçiyor elbette, ancak her gün içimiz biraz daha buruluyor. kopuyorsunuz insanlardan.
kendinizden kopuyorsunuz.
Her gece yataga girip gözlerinizi kapattıgınızda, bir daha uyanmamak isteği oluşuyormu içinizde.
her sabah gözlerinizi açtığınızda, yanınızdaki insanın yüzüne bile bakmadan bir an önce siktir olup gitmek geçiyormu içinizden ?
bazen öyle bir hal alır ki yaşam, acaba ölüm daha mı huzurludur diye düşündürür insana.
sokaklarda yürüyorum sessiz, kendi halimde. etrafımdaki insanlara bakıyorum. Hepsinin yüzünde tebessüm. Gülücükler kahkahalar var her yerde. Düşündürüyor beni. gerçekmi bunlar diye.
sözlük. mutlu değilim.
yaslanacak bir omuz bile bazen insanın ömrüne ömür katabiliyor.
