aydınlanma, kant'ın tarifiyle şöyledir: ''aydınlanma, insanın kendi suçu ile düşmüş olduğu bir ergin olmama durumundan kurtulmasıdır. bu ergin olmayış durumu ise, insanın kendi aklını bir başkasının kılavuzluğuna başvurmaksızın kullanamayışıdır. işte bu ergin olmayışa insan kendi suçu ile düşmüştür; bunun nedenini de aklın kendisinde değil, fakat aklını başkasının kılavuzluğu ve yardımı olmaksızın kullanmak kararlılığını ve yürekliliğini gösteremeyen insanda aramalıdır."
ortaçağ'ın din merkezli ve kilise tarafından yönlendirilen düşünce sistemini eleştirmişlerdir.
aydınlanmacı filozoflara göre akıl, din'in boyunduruluğundan kurtarılmalıdır. akıl özgürleştirilmeli, bu özgürlük de aklın dini ve geleneksel tüm bağlarından koparılmasıyla sağlanmalıdır.
