ya şu son zamanlarda bir trap fetişizmi patladı gidiyor. ezhel denen arkadaşın saman alevi gibi parlamasıyla beraber gerçek rap yapan (bkz: hidra) gibi isimler bile son cikarttigi singlelarda bu tarzi yapiyorlar. bu arkadaş da o kafadan birisi. lyricler çöp, flow yerlerde sürünüyor, basmışlar kulak siken autotuneları reverbleri bıdıbıdı bıdıbıdı bir şeyler gidiyor. dünya çapında suan dinlenen şarkılar da hep boyle. tek temennim, rapi rap gibi yapan bir avuç abimizin bu akıma kurban gitmemesi.
(bkz: ceza) tartışmaya bile gerek yok
(bkz: sagopa kajmer) bir zamanlar hacı hocaya ilahiye bagladiysa da eski stiline dönmüştür ve klasik olacak ama bNa kalirsa ceza ile beraber turkce rapin gelisimindeki kilometre taslarindandir.
(bkz: sansar salvo) son yaptigi albumu basta begenmemistim ancak sonrasinda daha kulak vererek dinledigimde basarili buldum. eski psikopat sarkilari muazzamdir, kotu sarkisi yok denecek kadar azdir.
(bkz: gazapizm) heyecani yok adlı balon sarkiyla unlu olsa da yaptigi rap kesinlikle "bu hayatin heyecani meyecani yok!" un çok otesindedir. kendine has ses tonu,flowu ve vurgulari, dinleyip anlayana duygu bombardimani yasatir.
(bkz: saian) kendi deyimiyle ilkeli rap muzik yapan, anladigim kadariyla solcu karakterli ve bunu muzigine de yansitan son derece underrated bir abimiz. kotu sarkisi yoktur; battle'ı da hakkıyla yapar, dusuncelerini de savunur, duygularini da aktarir. kardeşi (bkz: patron) da daha battle tarzında rap yapmaktadır ve ikisinin yaptigi duetler harikuladedir.
(bkz: hidra) son cikarttigi single maalesef ki bu bahsettigim leş tarzda. onun disinda mükemmel bir rapcidir. flowu insanı dumur eder, lyricleri kalite kokar.
simdilik aklima gelenler bunlar. yani şu son zamanlarda popüler olmuş autotune sarkilarini seviyorsaniz dinleyin de rapi bu adamlar yapiyor bence. ve ekleyeyim, benim sorunum trap'le değil, yapilan islerin lyric olarak bu kadar boş olmasıyla ve ses uzerine yapilan bu kadar bilgisayar efekti sonucunda taninmaz hale gelen vokallerle.
