benim bu. ailem tarafında şiddet ve baskıyla büyütüldüm, tüm suçu onlara mı atmalıyım gerçekten bilmiyorum. normal bir aile ortamında büyümüş olsam yine mi böyle olurdum bilemiyorum.
kendimi bildim bileli bende var bu hastalık. 1 sene öncesine kadar bir sıkıntım yoktu böyle yaşamaya alışmıstım ve kısmen mutluydum. ne olduysa 1 sene önce oldu ve ben bir bok yiyip aşık oldum, kendi salak davranışlarımın da etkisiyle kızı kendimden soğuttum tanıdıkça uzaklaştı benden. bu durum neticesinde sosyal fobiye bir de depresyon eklenince bana ciddi ciddi intiharı bile düşündüren evre başladı. sosyal fobi- aşk acısı- depresyon bermuda şeytan üçgeni gibi amk.
bu hastalıktan muzdarip olanlar aşık olmasın, bir kadın size yakınlaşırsa (bana o yakinlasmisti benim yakinlasmam imkansiz zaten) aparkatı sallayın ve arkanıza bile bakmadan kaçın. tanıdıkça uzaklaşıyorlar, boşuna üzmeyelim kendimizi.
