sağlığı bozulan tatyos efendi'yi ahmed rasim gibi birkaç vefalı dostunun dışında arayan ve soran olmamış, son yıllarını büyük bir yoksulluk ve kimsesizlik içinde geçirerek 16 mart 1913 tarihinde ölmüştür. ölümünden sonra cebinden üç kuruş para çıkmış. kilise defterindeki ölüm kaydının meslek hanesine "çalgıcı" kaydı konan bu sanatkâr, ahmed rasim bey'in topladığı on-onbeş kişi ile kaldırılarak, kadıköy uzunçayır ermeni mezarlığına gömülmüştür. ahmed rasim bey, sözlerini de kendisinin yazdığı uşşak makamındaki "gamzedeyim devâ bulmam/garibim bir yuva kurmam/kaderimdir hep çektiğim/ağlarım hiç rehâ bulmam" güfteli eserine onun ömrünün hâsılasıdır" diyor. tatyos efendi, çatık kaşlı, pos bıyıklı, kısa boylu, tıknaz yapılı, kalender yaradılışlı, hafif şehlâ gözlü bir kimseymiş.
