From childhood’s hour I have not been
As others were—I have not seen
As others saw—I could not bring
My passions from a common spring—
From the same source I have not taken
My sorrow—I could not awaken
My heart to joy at the same tone—
And all I lov’d—I lov’d alone—
Then—in my childhood—in the dawn
Of a most stormy life—was drawn
From ev’ry depth of good and ill
The mystery which binds me still—
From the torrent, or the fountain—
From the red cliff of the mountain—
From the sun that ’round me roll’d
In its autumn tint of gold—
From the lightning in the sky
As it pass’d me flying by—
From the thunder, and the storm—
And the cloud that took the form
(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view—
yalnız
çocukluktan bu yana olmadım
diğerlerinin olduğu gibi; görmedim
diğerlerinin gördüğü gibi;çekmedim
tutkularımı diğerleriyle aynı kökten
aynı kaynaktan almadım
kederimi; uyandıramadım
yüreğimi neşeye aynı hevesle;
ve hep sevdim, sevdim tek başıma
o zamanlar; çocukluğumda, şafağında
fırtınalı bir hayatın, çekildi
iyiliğin ve kötülüğün kuytularından
beni tutsak eden o gizem
şiddetli yağmurdan ya da çeşmeden
dağın kızıl yamacından
beni kuşatan güneşten
altın sarısı sonbaharında
gökyüzündeki yıldırımdan
yanı başımdan akıp giden
gök gürültüsü ve fırtınadan
ve gözümün önünde
(gökyüzü masmavi iken)
şeytan şeklini alan buluttan.
