Güzeldir benim şehrim...yerlisi yoktur ama Mersin'liyim diyeni çoktur.Kozmopolittir ama herkes oralıdır. Aslı yörük ve fellahtır. Yemek kültürü onların mirasıdır. Çok önceleri her sabah yolları yıkanan, şehrin içinde turunç ağaçları olan memleketimdir.Güneydoğudan zorunlu göçe maruz kalanların şehrin dışındaki yolun yukarı kısımlarına yerleşmeleri ile ikiye ayrılan hüzünlü şehrimdir. Tantunisi bilinir ama kerebiç tatlısını kendine saklamıştır. 80 yıllarda hiç işsizi olmayan cennettir. Entellektüel, hareketli, neşeli tam bir akdeniz kentidir. Kızları cadıdır. Evlenip şehir dışına gitseler bile yıllar sonra mutlaka kendi şehirlerine dönerler.
Şehir merkezinde bulunan turunç ağaçlarının meyvalarını portakaldan ayırdedemeyen turistlerin turuçları koparmasına ses çıkarmayıp onlar soyup yediğinde acı tadla yüzlerin ekşimesine gülümseyen muzip bir şehirdir.
Mersin başkadır...
