omrunun 11 yilini yurt ici ve yurtdisi gurbetlerde gecirmis artik ozlemeyi bile unutan bir insani her kamerali gorusme esnasinda duygu seline bogan sahsiyettir soyle ki :
r.t: neyse baba burada saat gec oldu yarin is var biliyorsun yatayim ben artik
baba: yat tabi eseklik yapma ben diyecektim lafa karisti saat 1 oldu dimi orada
r.t : evet
baba:dur gitmeden birsey sorayim; yaza geleceksin dimi artik izin icin konustun dimi
r.t : evet baba 1 aylik izin alacagim hersey hazir dedim ya
baba: yok anan cok sulugoz olduda ondan soruyorum kari milleti iste duygusal oluyorlar ozledim deyip duruyor(gozleri sulanir babanin burada)
r.t: valla iste kadin milleti duygusal oluyor(r.t de duygusallasir)
baba: allahtan kadin degiliz be ne oyle ozledim diye agla olacak ismi
r.t: hic ulan insan aglarmi sagligimiz yerinde her hafta konusuyoruz iste
baba: aslan oglum(sesi de titrer burada)
r.t: hadi yatiyorum ben baba herkese selam soyle
baba:hadi allah rahatlik versin
r.t: hormetler sissst
baba: sisssst
r.t; babanin bir nebzede olsun gulmesi ile diyalogu uzatmadan kapatir gorusmeyi ama gelde uyu sonra sabaha kadar dusun bakalim..
ha guldurur de ayni zamanda;
anne: ya nevzat su iside sen yapiver
baba: host bana ismimle hitap etme (isi begenmedi kaytarmak icin lafi degistiriyor)
anne: tamam kocam diyeyim o zaman
baba:onu da deme ne bileyim hafiz de haci de (gayet ciddi soylemisti bunu da cuma'dan cuma'ya namaz kilan bir insan kendisi)
