mehmet akif ersoy bu marşı, babil asma bahçelerinde cariyelerin yelpazesi altında serinlerken içinde bulunduğu halet-i ruhiye ile yazmamıştır. önce bunu bir kafalara yerleştirelim.
- ninemin çatal bıçakla dahi olsa savaşa katılacağını,
- kurşunu olmayan silahların başına süngüyü takan askerleri
- çuvalın arkasına sığınarak değil, kendi göğsünü siper eden askerlerii
- askerler üşümesin diye kendi ayağında kalan tek bir çorabı dahi yıkayarak teslim eden vatandaşı i
- ''ben de ölmek istiyorum'' diye askere çağrılmaya bekleyen halkın sesini,
görüpte, duyupta, bunların hepsini bilipte yazmıştır! ilham değil bu başka birşey, başka bir aşk!
torunlarını bu topraklarda rahat yaşasın, o al bayrağımız tüm ihtişamıyla göklerde dalgalansın, başka başka milletlerin buyruğu altında ezilmesin diye şehit olan türk askerine saygı gereği o put gibi dikilme yapılmaktadır her zaman! ve ben gibi milyonlarca türk evladı istiklal marşı okunurken ömür boyu put gibi dikilip gırtlağımız parçalanana kadar bağırmaya razıyız! yeterki susmayalım, yeterki o şehitlerin kemikleri sızlamasın.
