Yukarıdaki kardeşin dediği gibi kötü şeyleri cidden bir şekilde unutabiliriz unutabiliyoruz unutamasak da etkisi gidiyor bir noktadan sonra. Bu duruma karşı insan psikolojisinin geliştirdiği savunma muazzam.
Ancak asıl mutlu anları, bakışları, sevişleri, geceleri, gülüşleri unutmak için çırpınmaya başlamışsa insan durum cidden vahim.
Bu duruma karşı psikolojimiz savunma geliştiremmiyor ne acı ki.
Yukarıdaki nedesembos kardeşin yaptığı tespiti fevkalade doğru buluyorum. Haklısın çok hem de ...
