Aşk dediğimiz olayın kısa sürmesini düşünmem sebebiyle katılmadığım durum.insan aşık olur tanır sever ve sonra işin aslında en can alıcı kısmı alışmak başlar.işte bizim unutamadığımız , üzüldüğümüz , ağladığımız , vazgeçemediğimiz kısım ise şahsi fikrimce alışmaktır.Öyle alışmışızdır ki ona -tıpkı yeni yürümeye çalışan bir bebek gibi elimizi bıraktığında ne yapacağımızı bilemediğimizdendir-ne yapacağımızı şaşırıp öylece kalakalırız.
