Bi zamanlar insanlar ne yarrak kürek şeyler dinlemişler inanılmaz.
Bu ikilinin ilk altı yedi albümünü alın arka arkaya dinleyin, ikinci albümden itibaren şarkıları birbirinden ayırt etmek imkansız. ilk albümde biraz varyasyonlar denemişler, iki single çok iyi, lucky guy diye bir parçaları var enfes, bir iki de çok güzel slow numaralar var, Sonrası sıradan.
Ama asıl düşüş ikinci albümle cheri cheri lady ile başlıyor. Bu single en çok satan MT single'ı ama albüm tam bir felaket. Bir şarkı başlıyor bir şarkı bitiyor ama birbirinin aynısı 60 dakikalık bir monoton ses dizisi. Üçüncü albüm biraz daha hareketli olsa da dört beş altı vs aralıksız şekilde devam edip gidiyor. Yaratıcılık sıfır, sözler sıfır, hayatımda bu kadar kötü ingilizceyi Fatih Terim'in ağzından bile duymadım. Bi de bestecisi kendini Beatles'a benzetip ondan esinlendim demiş, alay etmiş galiba.
Neyse ki 87'de dağılıyorlar. Sonra bir araya gelseler de zararlı etkileri sınırlı kalıyor. En iyi yönleri: Solistin olağanüstü sesi, belki de bir best of veya ilk albüm.
