Son üç dört yıldır yazılarında tek yaptığı oradan buradan kopyaladığı resmi rakamları yazmaktı; beş altı yıl önceki yazılarında yer alan derin öngörü, keskin eleştiri ve vurucu tespitlerin hiçbiri yoktu.
Bunu iki sebebe bağlıyorum:
1) Çalıştığı gazeteden dolayı hükümete yanaşmak zorunda kalmak. Eleştiremeyince bari övmeyeyimin bir tezahürü.
2) iyice yaşlanmış olması.
Yine de son gününe kadar yazılarını sektirmeden yayınlamayı sürdürmüştü. Genelde hastaneye yatan yazarlar biraz acındırır kendilerini gitmek var dönmek yok gibisinden; en azından ara veriyorum görüşürüz vs. derler. Güngör bey tam bir profesyonel olarak hastanede olduğunu bile hissettirmedi.
