hani klasik memleketim şarkısı varya.
hani pafosu yüksek sözlerle dolu şarkı varya.
havasına suyuna.taşına toprağına diye devam ederya.
şöyle en inanılmaz çoşkuyla.
ben bu anlamda memleketi hiç sevmedim.
bana göre memleket acılarınla sevilir.
ben memleketimi petrolüyle veya deniziyle sevmiyorum.
ben memleketimi bir milyon mecburi vatanından göcgünü ile seviyorum.
yitik toprağıyla seviyorum.
başı belalı oluşuyla seviyorum.
memleket kalkınmış * umrumda değil.
ben memleketimi sarı geliniyle, göremeceğim karabağıyla seviyorum.
ben işte böyle acayip seviyorum.
nazım'ın dediği gibi...
memleketim, memleketim, memleketim,
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
şile bezindendi.
sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
memleketim,
memleketim...
