uludağ sözlük mobil

157.

"Fırtına sabahı bu
yazın bağrında.

Bulutlar ak veda mendilleri gibi gidiyor,
rüzgâr sallıyor onları yolcu elleriyle.

Sayısız yüreği rüzgârın
çırpınıyor sevdalı sessizliğimizin üstünde.

Tanrısal bir orkestra ki çınlıyor ağaçlıklarda
savaşlarla, şarkılarla dolu bir dil benzeri.

Rüzgâr, yapraklar kaldıran elitez hırsız,
kuşların çırpınan oklarına başka yön veren.

Rüzgâr ki deviriyor onları bir köpüksüz dalgaya,
ağırlıksız bir öze ve alçalan ateşlere.

Kırılıp batıyor öpüşlerinin oylumu
kapısına çarparak yaz rüzgârının."

kamo 19.08.2018 01:08

0 ...

pablo neruda