. o zamanlar babamın -ne zaman televizyon karşısında olsam- pelesenk bir lafı vardı:
"su küçüğün kumanda büyüğün," diye. tabii ben de küçüğüm o zamanlar, bu sözü hep öyle sanırdım. ikinci sınıf mı üçüncü sınıf mı pek hatırlamam zira bayağı geçti üzerinden. işte sınava falan girdim bir gün, baktım o da ne! bir deyim mi, atasözü mü ne dolduruyormuşuz sanırım. "su küçüğün...." devamını getiriniz yazıyordu. e ben de gittim kumanda büyüğün yazdım.
işte aradan birkaç gün geçti öğretmen sınavları falan okuyor, herkesinkini okudu falan sıra bana geldi. hoca dedi neden kumanda büyüğün yazdın ne alaka falan dedi, tabii suratı bayağı şaşkındı. çünkü sınıftaki herkes "su küçüğün söz büyüğün" yazmıştı. bense ebleh ebleh bakmakla yetinmiştim.
babam sayesinde rezil olmuştum tüm ilkokul hayatım boyunca yüzüme vuruldu. mutlu musun baba?
