Çoğu kimse gibi inanmazdım, seneler önce lisedeyken arkadaşla kordonda otururken roman teyzelerden biri dadandı; illa bakayım dedi, neyse o kadar ısrar edince hadi bak dedik. Kadın, iş hayatımda sürekli imza atacağımı ve imzam olmadan işlerin yürümeyeceğini, yüksek bir makama erişeceğimi söylemişti. Herneyse, seneler geçti oradan oraya savrulduk ve en sonki işimde gerçekten de günde neredeyse 100 imza atmak durumunda kalıyorum; hatta imza atmaktan bilek tendonları hasar gördü, fena ağrıyor. Ulen varya böyle bir şey olamaz yahu. Keşke o kadını bir daha bulup yeniden baktırsam falıma. Hatta yüklü miktarda para da veririm ama bulmak imkansız herhalde. esasında yine muhabbetine fal baktırasım var ve artık inanmaya da başladım. Gerçekten iyi bakan birini duyarsam yine baktırırım.
