karl marx'ın eğer yaşasaydı "ben bu sözü gelişmemiş ülkeler için söylemişim" diyeceği sözdü bu.
din artık bir amaç değil, bir araçtır günümüzde. aynı demokraside olduğu gibi. bunun sebebi de bazı toplumlarda dinin hala tabu olması, kesinlikle tartışılamamasıdır. ülkeleri yönetenler de bunun farkındadır ve icraatlerini dine göre şekillendiriyormuş gibi gösterip, yaptıkları yanlışları dinin gölgesi ile kapatırlar.
dini örgütlenmeler artık dünyanın her yerindedir, ve ülke siyasetlerine arkaplanda müdahele etmektedir. bu örgütlenme tıpatıp askeriyedeki hiyerarşi ile örtüşmektedir. ikisinde de kurumlar birbirine ast-üst ilişkisiyle bağlıdır, ve her kurum kendi içinde de bir ast-üst ilişkisi kurmuştur.
dinin buradaki amacı ise bireylerin ast-üst ilişkisine koşulsuz bağlı olması, sorgulama ve yargılama yapmamasıdır. din zaten kendi içinde sorgulamaya karşıdır, mutlak kabullenmeyi gerektirir, olaylara hep olumlu gözüken açılardan yaklaşma taraftarıdır.
dini gereklilikleri yerine getirerek yaşayan insan zaten bambaşka bir hayatın içindedir artık. farklı bir çevre, farklı yaşam standartları, farklı bir hayata bakış. her şekilde etki altındadır. ve bir süre sonra artık ast-üst ilişkisinde yerini alacaktır.
işte dinin araç olarak kullanılması budur. kimse daha dindar olunsun, barış içinde yaşansın, dini ve ahlaki değerlere sahip çıkılsın, öbür dünya da düşünülsün diye dini insanların gözüne sokmaya çalışmıyor. sadece kendi çıkarlarını daha rahat gerçekleştirebilmek için bu yapıya ihtiyaçları var ve onlar da bu yapıyı adım adım oluşturuyorlar. yoksa onlar için şeriat olmuş, komünizm olmuş, sosyalizm olmuş farketmez.
tek ihtiyaçları çıkarlarına uygun olan herhangi bir yapı. ve gelişmemiş ülkeler için de bu yapı din ile kurulabilir ancak.
