insanların beyni ile gönlü arasındaki o ince çizgilerin oluşturduğu yollardır şehirler.hani mantıgım bunu diyor gönlüm şunu istiyor ama ,dedirtecek şekilde sanki biçimlenmişlerdir.kimisi canlı bir hayat yaşayan kıpır kıpır arı gibi çalışan insanlarla dolu,kimisi emeklilik mekanı kendi halinde...insanların istekleri dogrultusunda el birligiyle biçimlenmiş kentler.yazlık,kışlık,sonbaharlık,ömürlük olarak sınıflarda ön sıralara oturmuş şehirlerin dışında sınıf kalabalıgından henüz kendine yer edinememiş ama sınıflara girdikleri için adı şehir olmuş şehirlerimizin.
insanların gençlik döneminden orta yaş dönemine kadar farkına zar zor varabildikleri isteklerini karşılayacak şekilde rengarenk bir kolye olmuşlar hepimizin boyunlarında.en parlak boncuk istanbul'a düşmüş kolyenin gözdesi kimine göre en sadesi erzurum en güzeli oluvermiş ...
nerede huzur bulduysak aslında herkesin şehri orası.ilkokulda bilemem kaç kişi okullarında müzik öğretmenin zoruyla orda bir köy var uzakta ,gitmesekte görmesekte orası bizim köyümüzdür şarkısını isteyerek söyledi.söylerken bile aslında hayat, ta o zamanlar vermiş bize tiyosunu.o köye git gör huzurunu koru.ve ömür su gibi geçiyor ....
huzurun senin şehrindir
kaderin otobüsün
kararların otobüs biletin
düşüncelerin sensindir..
