Yaşadığın "an"ın üstünden yıllar geçince adı "hatıra" olur.
Hatıralara özlem ise o anı yeterince iyi yaşayamadığımız düşüncesinden kaynaklanır. Bu yüzden yaşadığımız "an"ı öyle güzel öyle içten yaşayalım ki o an, ilerde hatıra sınıfına geçtiğinde içimizde bir yara değil, yüzümüzde bir tebessüm bıraksın.