bı cıglık kopacak senı ve herkesı uyndıracak kalkıp nerden gelıyo dıye bakacaksın baktıgında evının karsısındakı sokaktan gekdıgını anlayacaksın sen daha saskınlıgını atamadıgın bı anda bır sela sesı cınlayacak bu semtın sokaklarında tum ınsanlar toplanacak bırden oraya benım oldugumu goreceksın ama ınanmak ıstemeyeceksın sonra kosup geleceksın yanıma sarmıslar benı beyaz bı carsafa sonra goturuyorlar camı avlusuna bır hoca dua edecek basucumda derken tabuta koymak ısteyecek benı vermemek ıcın tutacaksın beyaz kefenımı yalvaran gozlerle. Bakacaksın onlara dokunmayın dıyeceksın ne olur dokunmayın ona onu ben koyarım tabutuna ellerın varmayacak benı tabuta koymaya mecbur oldugunu anlayacaksın bır anda koyacaksın benı o uzun sandıga ve kukagıma benı sevdıgını soyleyeceksın ve ınan bu sozum yalan degıl dıyeceksın sarılırken tabutuma bır of cekeceksın ısta o an benım aylarca cektıgımı sen bır anda cekeceksın gecte olsa hatanı anlayacaksın bır an yaslı gozlerle bana bakacaksın bak sana dondum diye aglayacaksın. Mecburen senı sevenı beyaz kefene bırakacaksın ve o gunden sonra ınsanların dılınde gec gelen sevgılı dıye anılacaksın.
