başlıkları turlarken gecenin bu saatimde gözüme takıılan zirve planı. aylar öncesinden muhtaç insanlara bir yardım eli uzatmıştım. hissettiklerim geçen zamana karşın azalmadı aksine bu mübarek ayın da etkisiyle doruğa çıktı. niyet esas olsa da yine de yapılmasını isterdim bu zirvenin. çünkü yardıma ihtiyacı olan ve bunu söyleyemeyen o kadar çok arkadaş var ki! yalnız biz onları bilmiyoruz, yani en azından ben bilmiyorum. evde oturuyorlar .çünkü toplum onları kabul etmiyor. onları topluma kazandırmak istediğimi söyledim, onlar da yoğun ilgi gösterdiler ilk başlarda . sonra fikri hayata geçirecekken hepsi geri adım attı. işte bu mübarek günde içimi en çok acıtan da bu; onlara yardım edememiş olmak. onlar hala bir yerlerde yardım bekliyorlar...onlara ulaşmaya çalışmaktan usanmamak lazım...
