Yalnız git lütfen!
Senden sonra beni sevecek bütün duygularımı bırak
Bir tek içimi üşüten şu odanın soğukluğunu al
Bir de kendini!
Ardında sadece, kibarlıktan çatlamak üzere şu yüreği
Ve iflasa hazır gözyaşlarımı bırak!
Kurtarılması mümkün olmayan bir hasta gibiyim
Nefes almaya çalıştıkça ölüme yaklaşıyorum
Bana çift lafın da olmasın zaten
Dudaklarının arasından fırlayacak hiçbir cümle
Yüreğimi kaldıracak güçte olamaz!
Ben artık kurtarılamayacak bir aşkım
Tek başına, ömrünü platonikçe harcamış sevda!
Buz kesmiş bedenime hiçbir ateş fayda etmez
Öperken yandığım dudaklarının güzel kokusu bile
Beni kendinden mahrum ederek git lütfen
Ne seni hatırlatacak bir parmak izi
Ne de aynaya baktığımda sol tarafımda öten bir kuş sesi
