bir taraftan resmî ideolojinin neferi olan bir partiyi sol olarak kodlamak, diğer yandan "millî irade" adı altında her türlü değeri sömürüp yeri geldiğinde halka "bıraktığımız yerde otluyorsunuz" ya da "kalk söyle bakalım, yalancısın, otur" demektir.
hak arayışı içindeki kürtleri milliyetçi, eşcinselleri "küçük burjuva hastalığı" kapmış ve devrimle "düzelecek" hastalar, kampus kapılarında zorla açılan başörtülü kadınları "karanlık beyinler", yıllardır sayıları binlere düşmüş ermenileri "arkamızdan kuyu kazan millet ve devlet düşmanları", feminist hareketi "batı etkisi ile atatürk'ün çağdaşlaşma projesinden sapmış" gafiller, "geleneksel motiflere uymayan" herkesi kötekle "millî değerlere" adapte edilecek sapkınlar olarak kodlamaktır.
devlet güdümünde "sol" politika üretme sevdasındaki politik akımların hakkını yememek adına konjonktüre göre davrandıklarından zaman zaman emek yanlısı tavır almışlardır, ama iktidarda olduklarında ve hatta bu ülke kurulurken bismarck'ın "sınıfsız organik toplum" anlayışını ideolojik hedef hâline getirmiş ve emekçileri "ulusal çıkarlar" adına gözden rahatlıkla çıkarabilmişlerdir.
