Yazıp yazıp defalarca silersin, on dakika bomboş tavana bakarsın, o esnada dinlediğin 7-8 şarkının ilk dakikasında değiştirirsin...
Aslında anlatmayı da dener, bir süre sonra bırakırsın. hatta o farkında bile olmaz içindeki anlatamadıklarını, kırgınlıklarını... (örtersin üzerini, geçti zanneder. Geçmez)
Gece içine bile atamayacak kadar üzülürsün...
Ülser için atak dönemiyle birlikte metpamidle başlayan günlerini gaviscon şuruplarıyla tamamlamak üzere başlayan festival tadında birkaç gün sürecek olan zamana girersin...(6 saatte bir safra bulantısı nöbetleri de cabası)
Tek damla su, tek lokma yemek geçmez boğazından, bilirsin ki işe yaramayacak, iyi gelmeyecek kalbe...
Doktor mideni anlarken, kalbinin kırıldığını anlayamaz haliyle.
Sebebi bellidir; insanın önce ruhu hastalanır zira sonra da bedeni...
Peki kalbi ne ara kırılmıştır?
Ruhla bedenin artık anlaşamadığı o küçücük "dışlanmışlık" anını hissettiğinde...
