günümüz sinema seyircisinin yedinci sanat ziyanlığı bir filme haddinden fazla ilgi göstermesi ile artık hatırı sayılır bir kitle oluşmuştur. oldboy'un asya sinemasının yüz akı olduğu , çekimlerin ve oyunculukların üst düzey olduğu, senaryonun rahatsız ediciliği , falan da filan... ulan açıkça çıkıp ensest ilişkiye duyulan merak , bir yerlerde yıllarca hapsedilme manyaklığına duyulan manyak sempati falan desenize şuna, meydan kavgasını canlı(!) izleyebilmenin tadı!
yok tarantinisk film, yok inanılmaz replikler var... siz çıkmış " müzik kompozitörü, rejisörü, ışıkçısı, oyuncusu , alt metni...ya bırakın lan bu ayakları! eğer şiddeti işleyip bu sizin bilinçaltınızda yatan şeylere dokunmadan geçseydi sevecek miydiniz yine bu kadar? ya da başka bir şaşırtıcı final , estetik yönetim, başarılı kurgu vs. yeter miydi sizlere? bence en harika kurgu da olsa, en alengirli metin de olsa asla bu kadar sevmeyecektiniz. sağda solda sinema hakkında zerre bilginiz olmamasına rağmen " abi teknik açıdan kusursuzdu, rahatsız edici ama güzel bir iş" diyorsunuz. bilmiyorum demek de bazen sizi yüceltir, unutmayın. sinemadan anlamıyorum ama bastırılmış duygularım ve yüzleşmekten korktuğum şeyler bu filmi sevmem için yeterli nedeni verdi bana deyin, biraz olsun dürüst olun!
