1948 yılının şubat ayı imiş. kullandığı askeri araç dağlık mevkide devrilmiş. içinden sadece on başı yılmaz ali
kurtulmuştur.
anlattığına göre yiyecek ne varsa almış arabadan. 8 saat idare etmiş ama. ölmekten çok korkmuş. uykuya dalınca nece konuştuğu anlaşılamayan bir orta yaşlı adam yaklaşmış. korkudan tifekle ateş ettim diyor. adam hemen ölmüş. uyanıp uyanmış dedem. asam hala orda. karnı ise açmış. ya oda ölecekti ya da kurtulacaktı. cesedin kolunu kesip ateşte kızarttım, mangal gibi yaptım diyor. közlemiş, insan kokusunu alamamak için aşırı pişmiş şekilde yemiş. o gün öğleden sonra bir köye çıkmış yolu. öylece kurtulmuş dedem. ama bu olayı hala unutmuyor.
