tam düzeldi derken bozulan şey. benim dengem bozulunca da kolay kolay toparlanmıyor, ilaçlara muhtaç kalıyorum. tam da cici cici bölümler yazacak ve sıfırdan başlayacakken uyku düzenimin böyle olması beni çok üzüyor. uyurken bir şeyler kaçırmadığımı biliyorum ama yine de normal insanlar gibi uyuyup uyanmak istiyorum. şunu da söylemek istiyorum ki davar gibi uyuduğumda normal saatler dışında kalktığımda mal gibi oluyorum. sabah erkenden kalktığımda gerçekten daha iyi hissediyorum ve kafam iyi çalışıyor. mal gibi dolaşmıyorum ortalıkta.
edit : allah'ım sen bana yardım et. ilaçlara muhtaç olmak istemiyorum.
