Yakın arkadaşlarımla üstümüzde böyle bir lanet var. Şöyle ki:
Benim "iç halka" dediğim 4 en yakın arkadaşım var, bunlardan birinin huyudur, çok çok fazla ciddi olunması gereken anlarda ya da gerçekten asla gülünmeyecek bazı durumlarda kğkkk kğkk diye gülmemek için kendini tutar hale gelir, biz de onun o haline gülerdik. Ulan bu adamın bu huyu nasıl olduysa bize de geçti! Tam bir psikoloji vakası, bize geçme şekli çok garip, bizim mevcut gülünmeyecek duruma gülesimiz gelmiyor, aklımıza o arkadaşın o kendini tutma yüz ifadesi ve o an o yanımızda olsa nasıl hallere gireceği geliyor, ona gülüyoruz, şöyle oldu mesela en son;
geçen gün resmi bir yerde fotokopi çektirmeye bir odaya girdim, orada da fotokopicilerle konuşmaya çalışan bir adam vardı, adamın boğazı delik, ses telleri yok, boğazında makinayla derdini anlatmaya çalışıyordu. Bak, böyle bir şeye gülmem veya komiğime gitmesi söz konusu dahi olamaz normalde. Ama işte tam da bu yüzden baktım yine zincirleme reaksiyon geliyor, bu bizim arkadaşın o ekşi surat ifadesi kovdukça gözümün önüne geliyor, o derece gülünmemesi gereken bir ortamla karşı karşıya kalsa ne hallere girecek biliyorum işte çünkü. Başladım kendimi tutmaya, ağzım yamuldu sadece hafifçe, bir yandan da içimden bizim arkadaşa sövüyorum nasıl bir psikolojiye sokmuş hepimizi diye, hemen geri döndüm çıktım oradan, gülme hali de hemen geçti.
işte böyle nadir durumlarda oluyor, çok sinir bozucu ve o an hiç kötü düşünmediğimi bilsem de kendimden anlık olarak nefret etmeme sebep oluyor.
