Siz onu denizinizde yaşatmak istersiniz,o deresiyle övünür...
Siz insan olduğunuz için önemsersiniz,o kendini insan görür...
Yanlış insan böyledir..
zanneder ki zirvede yürür, oysa ki yerin dibinde dolanır.
Kibrit çöpü kadar ışık saçmaz, kendini olimpiyat meşalesi sanır.
utanması gerekirken hatalarından, o utanmaz, zavallı kader utanır.
cesareti arsızlık, soğukkanlılığı gamsızlık, açık sözlülüğü patavatsızlıkla karıştırır.
ve bunların sayısı gitgide çoğalmaktadır...
işte bu yüzden birine değer vermek istediğimizde, artık aklımızdan sadece o soru geçer:
"acaba ne zaman sapıtır?"
